wewnętrzna częstotliwość taktowania procesora (zazwyczaj jest to pomnożona zewnętrzna częstotliwość
pracy, np. Pentium III 667 - cz. zewn. to 133 MHz, wewnętrzna 667 MHz = 5 * 133 MHZ) - częstotliwość, z
jaką pracuje jądro procesora,
ilość pamięci Cache L1 i L2,
zestaw dostępnych rozkazów (oprócz standardowych dodatkowo MMX, SSE, 3D-NOW),
rodzaj zastosowanej obudowy i wyprowadzeń.
Najważniejsze elementy procesora:
CPU - Central Procesor Unit (całość),
ALU - Arithmetic Logic Unit (główna jednostka wykonawcza, moduł arytmetyczno-logiczny),
FPU - Floating Point Unit (jednostka zmiennoprzecinkowa, koprocesor arytmetyczny);
SIMD - Single Instruction Multiple Data (wykonywanie tej samej instrukcji na wielu danych
jednocześnie),
Cache L1, L2 - szybka pamięć wewnętrzna.
Pamięć wewnętrzna
RAM - pamięć operacyjna (robocza) komputera.
Rodzaje najczęściej stosowanej pamięci RAM:
SRAM - statyczna pamięć RAM (nie wymaga odświeżania); pamięć bardzo szybka, ale również bardzo
kosztowna; stosowana na pamięć Cache;
DRAM - dynamiczna pamięć RAM (co pewien czas trzeba w niej odświeżać informacje) - moduły FPM i SIMM;
SDRAM - pamięć DRAM wyposażona w interfejs synchroniczny; dzięki temu wewnętrzne sygnały taktujące
generowane są na podstawie zegara systemowego (moduły DIMM);
DDR SDRAM - (Double Data Rate SDRAM) - sygnał przesyłany jest na obydwu zboczach sygnału zegarowego,
co podwaja prędkość działania tych pamięci;
RDRAM (Rambus Direct RAM) - bardzo szybka pamięć RAM.
ROM - Pamięć stała, tylko do odczytywania.
Informacja jest przechowywana stale nie ulega zniszczeniu ani zmianie. Pojemność tej pamięci jest zazwyczaj
ograniczona. Przechowuje się w niej informacje o systemie operacyjnym niezbędne do podjęcia pracy po
wyłączeniu zasilania. Pamięć ROM nie może być modyfikowana, można z niej tylko odczytywać dane. Z tego też
względu służą do przechowywania kluczowych informacji jak np. konfiguracja BIOS'u czy modemu.
Pamięć zewnętrzna
Służy do przechowywania dużych ilości danych;
Przykłady:
dyskietek (FDD - Flopy Disc Drive) - służy do zapisu i odczytu dysków elastycznych o
odpowiedniej pojemności (360 kB; 720 kB; 1,2 MB; 1,44 MB);
dyski twarde (HDD - Hard Disc Drive) - urządzenie służące do zapisu i odczytu
gromadzonych
informacji; pojemność mierzy się odpowiednio w MG i GB; dyski twarde są podstawowym nośnikiem
danych w komputerze; umieszczone są zwykle na stałe w obudowie komputera; składają się z kilku lub
kilkunastu płaskich, okrągłych dysków, których powierzchnie służą do przechowywania informacji.
napęd CD-ROM - napęd służący tylko do odczytu dysków CD, CD-R, CD-RW, CD-Audio itd.;
pojemność
standardowej płyty CD wynosi 650 MB (dziś 700 MB);
Napęd DVD-ROM - napęd służący tylko do odczytu dysków DVD-ROM, możliwe jest na nim
również
odtwarzanie płyt CD.
Karty rozszerzeń
Karty umożliwiające rozszerzenie podstawowych funkcji komputera o kolejne, wzbogacające jego działanie.
Przykłady:
karta grafiki - karta rozszerzeń, umiejscawiana na płycie głównej poprzez gniazdo AGP (coraz rzadziej
PCI, wyłącznie w bardzo starych modelach ISA); odpowiada w komputerze za obraz wyświetlany przez
monitor; karty graficzne różnią się między sobą szybkością pracy, wielkością pamięci RAM, wyświetlaną
rozdzielczością obrazu, liczbą dostępnych kolorów oraz częstotliwością odświeżania obrazu; karta
graficzna składa się z czterech podstawowych elementów: płytki drukowanej, głównego procesora, pamięci
wideo i układu RAMDAC (który często jest zintegrowany z procesorem w jednej obudowie);
karta dźwiękowa - umożliwia odważanie dźwięków przez komputer;
modem - pozwala na dołączenie komputera z siecią Internet poprzez stacjonarną linię telefoniczną;
karta sieciowa - umożliwia połączenie komputera z innym komputerem lub z siecią komputerową.
Obudowa
Jest jak gdyby skóra komputera. W jej wnętrzu umieszczana jest jednostka centralna wraz z kartami
rozszerzeń. Rodzaj obudowy może zadecydować o rodzaju płyty głównej umieszczonej wewnątrz niej, a co za tym
idzie również o innych parametrach komputera (rodzaj procesora, ilość pamięci czy kart rozszerzeń).
Rozmieszczenie elementów na płycie głównej jest standaryzowane (np. ATX).
