Cmentarz ewangelicki

Cmentarz powstał w wyniku powiększenia liczby wiernych w gminie ewangelickiej. Gmina zakupiła więc w marcu 1920 roku teren pod cmentarz, którego powierzchnia wynosiła 1,41 hektara, a poświęcenie jego odbyło się w tym samym roku. Na cmentarzu została wybudowana również kaplica cmentarna. Naprzeciwko kaplicy znajduje się pomnik w formie sarkofagu, na którym znajduje się hełm z inskrypcjami poświęconymi żołnierzom wyznania ewangelickiego poległym w I wojnie światowej. Cmentarz został zamknięty w 1974 roku, a na terenie nekropolii znajdowało się jeszcze do 1984 roku 719 mogił. Obecnie cmentarz podlega parafii ewangelicko-augsburskiej w Rybniku.

Najstarsze nagrobki znajdujące się na cmentarzu pochodzą z okresu międzywojennego i znajdują się najbliżej wejścia. Przeważają nagrobki wolno stojące, które przyjmują postacie: prostych form prostokątnych płyt ze zróżnicowanym zwieńczeniem, różne formy krzyży i niekiedy formy architektoniczne. Do dziś przetrwały nieliczne nagrobki wolno stojące, które są świadectwem minionej świetności. Najstarszymi nagrobkami zachowanymi do dziś są stela Georga Reimanna z 1920 roku oraz Daniela Selleneita z 1921 roku.
[1]

[1] Tekst pochodzący ze strony: WIKIPEDIA.ORG

Lokalizacja